🏴(السلام علی باب الحسین)
سلام بر آن آیه اعظم صحیفه حسینی که در مسلخ عشق برای جهانیان تلاوت شد.
سلام بر آن درگاه قدس حسینی که دم اجابت او در حوائج قدسیان دمیده میشود.
سلام بر دو دست بریده شده ای که فدیه ای برای آل محمد شد.
سپاس خدای را كه بیت الله را با قدوم پدرش(منظور امام حسین (ع) است) مشرف كرد؛ كه دیروز بیت بود، و امروزقبله گردید.
ای ناسپاسان گناهكار! آیا راه بیت را بر امام نیكوكاران می بندید؟ چه كسی سزاوارتر به این بیت است از دیگر موجودات؟ و چه كسی نزدیكترین به این خانه است؟ و اگر حكمت های آشکار خداوند و اسرار بلند الهی و امتحانات موجودات نبود، همانا بیت به سوی ایشان [ امام حسین (ع)] پرواز می كرد؛ قبل از اینكه مردم حجرالاسود را برای تبرّک لمس كنند، حجر الاسود دستانش [امام حسین (ع)] را برای تبرّک لمس میکند و میبوسد. و اگر خواست مولای من، سرشته شده از خواست خداوند رحمن نبود هر آینه بر سر شما مانند فرود آمدن بازِ شكاری خشمگین بر گنجشگان پروازی، فرود می آمدم.
آیا قومی را كه مرگ را در كودكی به بازی می گرفتند می ترسانید. پس چگونه میخواهید اکنون که در بزرگسالی هستند از مرگ بترسانید.
همه اهل و عیال و قبیله ام قربانی آقا و مولای همه موجودات بدون اینکه قربانی ام بخواهد از جنس بهائم باشد.
این ترس و ذلت از ما دور است؛ پس بنگرید از چه كسی پیروی می كنید، از كسی كه شراب می نوشد [مراد یزید ملعون است] یا كسی كه صاحب حوض و كوثر است؛ كسی كه خانه اش مهبط وحی و نزول قرآن است [مراد امام حسین(ع)است] یا كسی كه در بیتش اسباب لهو و نجاست است [مراد یزید ملعون است]؛ و یا كسی كه در خانه اش آیات قرآن و آیه تطهیر نازل شده است.
شما در غلطی واقع شدید كه قریش واقع شدند. چرا كه اراده قتل پیامبر(ص) را كردند و شما اراده قتل پسر دختر پیامبرتان را و این حیله برای ایشان تا وقتی امیرالمؤمنین(ع) زنده بود ممكن نشد. پس چگونه ممكن است شما بتوانید ابا عبدالله الحسین را به قتل برسانید؛ تا وقتی كه من زنده ام؟
بیایید تا به راهش [راه قتل امام حسین(ع)] آگاهتان كنم؛ پس مبادرت به كشتن من كنید، و گردنم را بزنید تا به مقصودتان برسید. خدا شما را به مقصودتان نرساند و عمرتان را نابود و فرزندانتان را پراکنده کند و لعنت خدا بر شما و پدرانتان باد.[ چرا كه قصد كشتن پیامبر (ص)را داشتند و بر این بدعتها و انحرافات زندگی کردند و شما نسل همان ظالمین هستید.]
📖مناقب سادة الكرام، تألیف سید عین العارفین